Fabric @ documenta 14 South Issue #9

Ο Adam Szymczyk, διευθυντής της documenta 14, αναφέρεται στο ντοκιμαντέρ Fabric στο περιοδικό της documenta 14 South.

Δημοσίευση South issue #9, Κατερίνα Κοσκινά, Adam Szymczyk, Domenick Ammirati @ documenta 14, Kassel/Αθήνα, 17 Σεπτέμβριος 2017

 

Η Documenta είναι μια έκθεση σύγχρονης τέχνης που πραγματοποιείται κάθε πέντε χρόνια στο Κάσελ της Γερμανίας.
Η Documenta ιδρύθηκε από τον καλλιτέχνη, δάσκαλο και επιμελητή Arnold Bode το 1955, ως μέρος της Bundesgartenschau (Ομοσπονδιακή Έκθεση Κηπουρικής) που πραγματοποιήθηκε στο Κάσελ εκείνη την εποχή. Ήταν μια προσπάθεια να φέρει τη Γερμανία στο επίπεδο της σύγχρονης τέχνης, αποβάλλοντας και καταστέλλοντας την πολιτιστική σκοτεινιά του ναζισμού. Η πρώτη Documenta παρουσίασε πολλούς καλλιτέχνες που θεωρούνται γενικά ότι είχαν σημαντική επίδραση στη σύγχρονη τέχνη (όπως ο Πικάσο και ο Καντίνσκι). Οι πιο πρόσφατες εκδόσεις της εκδήλωσης παρουσιάζουν καλλιτέχνες από όλο τον κόσμο, αλλά μεγάλο μέρος της τέχνης είναι site-specific.
Κάθε Documenta περιορίζεται σε 100 ημέρες έκθεσης, γι’ αυτό και συχνά αναφέρεται ως το «μουσείο των 100 ημερών». Η Documenta δεν είναι έκθεση πώλησης.

Η Κατερίνα Κοσκινά  και ο  Adam Szymczyk  συζητούν με τον  Domenick Ammirati

“Θα μπορούσε κάποιος να εντοπίσει συναρπαστικές διαδρομές όσον αφορά τα οικονομικά συμφέροντα που πυροδοτούν το ταξίδι ως μετακίνηση – και η documenta αποτελεί πλέον ένα από αυτά τα συμφέροντα, αν και πολύ μικρότερη από πολλούς άλλους οικονομικούς παίκτες. Επί αιώνες, ειδικότερα τον 19ο και στις αρχές του 20ού αιώνα, η Μικρά Ασία και ολόκληρη η λεκάνη της Μεσογείου αποτέλεσε το πεδίο μιας φρενήρους μετακίνησης ελληνικών οικογενειών, ενώ επιχειρήσεις ιδρύονταν σε μέρη όπως η Κωνσταντινούπολη, η Αλεξάνδρεια, η Οδησσός και ούτω καθεξής. Η ιστορία αυτή βέβαια μπορεί να γίνει αντικείμενο εξιδανίκευσης μέσα από ιδέες περί αναζήτησης και ανακάλυψης.
Για παράδειγμα, η οικογένεια Σικιαρίδη, αυτοί οι σημαντικοί έμποροι του 19ου και του 20ού αιώνα στη Μεσόγειο, οργάνωσε μια νέα επιχείρηση πώλησης μεταχειρισμένων καπέλων από το Μάντσεστερ στην Κωνσταντινούπολη, αφότου ο Κεμάλ Ατατούρκ ανήλθε στην εξουσία και απαγόρευσε το φέσι. Συμπτωματικά ή όχι, οι εγκαταστάσεις και τα κτίρια της αθηναΐκής κλωστοΰφαντουργίας της οικογένειας πέρασαν στα χέρια της κυβέρνησης όταν ο Σικιριάδης χρεοκόπησε, και πολύ αργότερα, το 1992, παραχωρήθηκαν στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών της Αθήνας. Μοιάζει παράδοξο, όμως η ιστορία του εμπορίου και της βιομηχανίας μάς επιτρέπει να κατανοήσουμε την τωρινή δύσκολη συνθήκη με αρκετή ακρίβεια.”
Adam Szymczyk, documenta 14